UMUDUN KÜLLERI



Hasan uyan hasan tarladaki ekinleri yakmışlar koş yetiş diye bağırdı Hatice kadın. Sesi, ciğerlerini parçalayacak biçimde çıkıyordu boğazından.
Nefes nefese kalmıştı, gözleri büyümüş, bir elinde yazması, bir eliylede karadonunu tutuyordu, saçları bembeyaz ve dağınıktı. Gözlerinden dökülen yaşlarla, Hasaaaan diye bir daha bağırdı. Hasanın kavak ağacından yapılmış oda kapısını hiddetle açtı Hasaaan koş yetiş, tarlada ekinleri yakmışlar koş oğul koş dedi. 

Güneş henüz doğmamıştı, rüzgar dalları bir oyana bir buyana savuruyor kuşlar yeşil yaprakların ardında güneşin doğmasını bekliyordu. 

Hasan sıcak yatağında olan bitene bir anlam veremeden yorganı üzerinden attı. Hemen şalvarını üzerine geçirdi ve atletle kendini dışarı savurdu. Kapının eşiğinde duran kara lastik ayakkabılarını ayağına giydi. Koşar adımlarla ahırın yanına gitti. Ahırın kapısının yanında duran küreği kaptı.
Ana diye bağırdı anaa sen kadire haber ver, 
Hatice ana, vay başımıza gelen dedi, vay basimiza gelen bir yıllık emek heba oldu gitti, kesin o orospunun gardaşları yapmıştır vay başımıza gelen vay diye feryat figan kadirin evine doğru gitti. 

Hasan elinde küreği nefes nefese koşar adımlarla tarlaya giderken uzakta yanan ekinin geceyi aydınlatan alevlerini görebiliyordu, yol uzadıkça uzadı bitmedi yol , tarlalardan susuz derelerden ve alçak tepelerden geçti, yol kısalsın diye koştuğu yol uzadıkça uzadı,

Tarlaya az bir mesafe kala Kemalin ahırının önünden geçerken kemalin kopekleri havlamaya basladi, köpeklerden biri bağlı olduğu halde zinciri zorlayarak Hasana doğru ileri atılarak havliyordu. Hasan bir bu eksikti dedi elindeki küreği iki eliyle kavrayarak, saldırırlarsa diye bir yandan da köpeklere bakıyordu. Yavaşladı, sakin adımlarla yoldan geçerken, karanlıktan bir ses; kimdir o diye bağırdı.

Hasan , Kemal abi benim dedi hasan , çobanların Hasan 
Kemal; hayırdır? sabahın köründe ne isin var buralarda?

Köpekler havlamaya devam ediyordu,

Kemal; kara sus oğlum sus diyince köpekler sakinledi. 
Hasan: bizim ekinleri yakmışlar kemal abi alıkoyma beni.
Kemal: Yok yav dur dur bende geleyim, sen şu traktörü romorktan ayır ben hemen geliyom dedi. 

Kemal evden çıktı, uzerinde bir salvar bir kazak vardi, Hasan romorku traktorden ayirmakla mesguldu. Gel dedi hasan gel oyalanma cabuk bin , zaman kaybetmeyelim

Arkada römork , Hasan ve Kemal traktöre bindi tarlaya doğru yola çıktılar. Traktorun isiklari yolu gündüz gibi aydinlatiyordu, 

Kemal: yav nasıl olmuş Hasan diye sordu, o esnada elini kaportadaki sigara paketine attı, al yak bir tane dedi, 
Hasan; bende bilmiyom vallaha nasıl olmuş. Anam koş, ekinleri yakmışlar dedi, başka da bir bildiğim yok, sabah ola hayrola ben bulurum kim yaptıysa dedi. 

Traktör tam gaz, arkada römork bozuk yollarda giderken hasanın bir ara kafası sallantıdan tavana çarptı canı yandı. Hasan bir elinde sigara diğer eliylede düşmesin diye tuttuğu koltukta, ah ulan dedi kendi kendine ; ulan Keriman senin kardeşlerin yaptıysa and olsun ben de sizden birini kara toprağa yollamasam diye söylendi. 

Kemal bir şey mi dedin diye sordu , Yok abe yol da bir bitmedi vay başımıza gelen dedi. 
Kemal , cana gelmesin Hasan cana, mal yine yerine konulur. 

Öylede biz ne yer ne içeriz Kemal abi, tek tarlanın ekinlerinide Allahsizlar yaktı. 

Öyle deme Hasan biz neciyiz gardaş siz aç yatarken biz tok kalabilirmiyiz , sen merak etme muhtar bir yolunu bulur. Sen yarın muhtara haber et , çağır jandarmayı tutsunlar tutanağı insallah yapanda bulunur. 

Uzaktan küçük görünen alev topu yaklaştıkça büyüyordu. Rüzgar alevleri bir saga bir sola savuruyordu, yanan ekinlerin etrafında bir kaç siluet ellerinde kürekler yerden toprak alıp ateşin üzerine atıyorlardı. Traktör durdu, hasan kendini hemen dışarı attı ve ateş yığınına doğru koştu, vay beni vay diye bağırdı, ateş, ekin yığınını neredeyse küle çevirmişti. Kemal arkadan yetişti, Hasan elindeki küreği toprağa sapladı, bir kaç kürek toprağı yanan ateşe doğru atarken, Kemal dur oğul dur , hay Allah belasini versin yapanin, boş bu saaten sonra yanmış kül olmuş yığın, 

Hasan elinde ki küreği bir daha toprağa sapladı, 

Kemal, dur Hasan dur diyince Hasan öylece durdu, hiç kımıldamadan yanan ekinden savrulan alevlere baktı. Gözlerinden yaşlar döküldü. Dizlerinin üzerine çöktü, 

Güneş dağların ardında henüz doğarken gökyüzü kızıla boyandı. Karanlık ile aydınlık arasında ki bu çizgide bir küme bulut, umudun küllerini sırtlayarak, alevlerin üzerinden uzak diyarlara dogru rüzgarla yol alıyordu. 

Ispanya günleri 12/12/2018

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İTİRAFLARİM KİTAP İNCELEMESİ TOLSTOY

Resim
Rus yazar Tolstoy tarafından 1880 yazılmış bir kitap olan ''İTİRAFLARIM"  okunup bitirildiğinde yarım kalmış , eksik kalmış hissi uyandıran bir duygu bırakıyor insanda. Bu his her ne kadar kitabın felsefe sorularına cevap arayan bir nitelikte olmasından kaynaklı olsa da. Daha çok Tolstoyun kendi dinine eleştirel bir bakış açısıyla inkara ulaşmis olmasının sonuçsuz bırakılmış olmasından da kaynaklanıyor olabilir.  Bir çok din aliminin de içine düştüğü bir buhrandır, cahilliğin en büyük erdem olduğu bilgisi, bir yerde bilmenin zirvesine ulaşmış,  bilginin erdemiyle yoğruus bu üretken kişilerde, herdaim  sıfıra dönüş görülmekte. Bu sıfıra dönüş içinde bulunduğu dini, durumu, yaşayış biçimlerini sorgulama ve inkar etme, bayagilik, umursamazlık, kabuğuna çekilme ve yalnız kalma isteği olarak kendini göstermekte. Bu duygular eşliğinde Tolstoy'da kendi cikmazindan kurtulmaya çalışmakta, o da bilmenin,  hiç birşey belmemekle eş değer olduğunu, bildiklerinin ...
Devamı

Varlık ve yokluk ilişkisi

İnsanın dünya hayatında bilinç sahibi bir varlık oluşu ve var olmanın bilincine ulaşma arzusu kişinin kendisinde oluştuğunda, nedenleri    eleştirel bir düzende ele alışıyla gelişen insan aklı, karanlığın içinden aydınlığı çıkardı ancak bu aydınlanma süreci, zaman, bilinç, bilme, bilgi ve bilginin uygulanması denkleminde bir birine eklenen tecrübenin katlanış hallerinden ibaret. Aydınlık ve karanlık ilişkisi,    varlık ve yokluğun birlik ilişkisiyle eşdeğer bir yapıda.    Karanlık,    yokluğun, bilmemenin, cehaletin  Aydınlık ise varlığın , bilmenin , aydınlanmanın sembollerini kendinde barındırır. Işığın yokluğu ile varlık fiziki olan alemde görme yetisinin işlevselliğini yitirmesinden kaynaklı bir yokluğun içinde bulur kendini ancak karanlıkta olan şey fiziki varlığını korur, bu görünmezlik onun yokluğu ile alakalı bir durum değil bakan bakılan arasında var olmayan koşulların eksikliğidir.  Bu koşullar tekrar uygun şartları sağladığınd...
Devamı

UYKU ALEMİNDE BİN FERSAH

Bedenin fiziksel dünyadan ayrılıp ,  soyut dünyaya geçişinde ki ilk adım. İnsanın  günlük yaşamı içinde vazgeçilmezi olan uykuda geçirilen zamanlar bedeni bir ihtiyaç olarak karşımıza çıksa da aslında o soyut dünyada olan biten tümüyle merak konusu.  İnsan 3 X 8 e ayırdığı günlük yaşamının en önemli üç te birini oluşturan uyku farklı ogretilerle kontrol altına alınabilir mi ? İnsan 16 saatlik fiziki  dilimde yaptığı şeylerin bir çoğunu hatirlarken , uykuda geçirdiği en az 8 saatlik zamanın içinde hiç bir şeyi hatırlamıyor olması sanki orada yaşanan şeylerin o alemde kalması gerektiği düşüncesini doğuruyor insanda.  Uykuda geçirilen zamanda gerçekte ne oluyor ve neden hatirlayamiyoruz? Ve o alemde geçirilen zaman kavramı ile fiziki hayatta ki zaman kavramlari aynı mi ? Eğer öyle ise bize saatlerce surdugunu düşündüğümüz  bir rüyanın bir kaç saniyeden ibaret olması ilginç değil mi ?  Uykuya geçiş bedeni duyguların ve tüm fiziki sıfatların geride bırakıla...
Devamı